publicerad: 2015
indoktrinering
in·doktr·in·er·ing
substantiv
~en ~ar indoktrinera
| Singular | |
|---|---|
| en indoktrinering | obestämd form |
| en indoktrinerings | obestämd form genitiv |
| indoktrineringen | bestämd form |
| indoktrineringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| indoktrineringar | obestämd form |
| indoktrineringars | obestämd form genitiv |
| indoktrineringarna | bestämd form |
| indoktrineringarnas | bestämd form genitiv |


