publicerad: 2015
indolens
in·dol·ens
[‑en´s]
substantiv
~en • till indolent
| Singular | |
|---|---|
| en indolens | obestämd form |
| en indolens | obestämd form genitiv |
| indolensen | bestämd form |
| indolensens | bestämd form genitiv |


