publicerad: 2015
inhalare
in|hal·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑halarna • ⟨sjö.⟩ hala
| Singular | |
|---|---|
| en inhalare | obestämd form |
| en inhalares | obestämd form genitiv |
| inhalaren | bestämd form |
| inhalarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inhalare | obestämd form |
| inhalares | obestämd form genitiv |
| inhalarna | bestämd form |
| inhalarnas | bestämd form genitiv |


