publicerad: 2015
initiativförmåga
initi·at·iv|för·måga
substantiv
~n initiativ förmåga 1
| Singular | |
|---|---|
| en initiativförmåga | obestämd form |
| en initiativförmågas | obestämd form genitiv |
| initiativförmågan | bestämd form |
| initiativförmågans | bestämd form genitiv |


