publicerad: 2015
initiering
initi·er·ing
substantiv
~en ~ar • till initiera 1,2,3
| Singular | |
|---|---|
| en initiering | obestämd form |
| en initierings | obestämd form genitiv |
| initieringen | bestämd form |
| initieringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| initieringar | obestämd form |
| initieringars | obestämd form genitiv |
| initieringarna | bestämd form |
| initieringarnas | bestämd form genitiv |


