publicerad: 2015
initiera
initi·era
[initsie´ra]
verb
~de ~t 1 ge impuls till, sätta igång; införa2 inviga ngn i ngt3 ⟨data.⟩ förse variabel med startvärde
| Finita former | |
|---|---|
| initierar | presens aktiv |
| initieras | presens passiv |
| initierade | preteritum aktiv |
| initierades | preteritum passiv |
| initiera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att initiera | infinitiv aktiv |
| att initieras | infinitiv passiv |
| har/hade initierat | supinum aktiv |
| har/hade initierats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| initierande | |
| Perfekt particip | |
| en initierad + substantiv | |
| ett initierat + substantiv | |
| den/det/de initierade + substantiv | |


