publicerad: 2015
inkomstutjämning
in·komst|ut·jämn·ing
substantiv
~en ~ar • till utjämning 2 inkomst
| Singular | |
|---|---|
| en inkomstutjämning | obestämd form |
| en inkomstutjämnings | obestämd form genitiv |
| inkomstutjämningen | bestämd form |
| inkomstutjämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inkomstutjämningar | obestämd form |
| inkomstutjämningars | obestämd form genitiv |
| inkomstutjämningarna | bestämd form |
| inkomstutjämningarnas | bestämd form genitiv |


