publicerad: 2015
inkvartering
in|kvart·er·ing
substantiv
~en ~ar inkvartera
| Singular | |
|---|---|
| en inkvartering | obestämd form |
| en inkvarterings | obestämd form genitiv |
| inkvarteringen | bestämd form |
| inkvarteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inkvarteringar | obestämd form |
| inkvarteringars | obestämd form genitiv |
| inkvarteringarna | bestämd form |
| inkvarteringarnas | bestämd form genitiv |


