publicerad: 2015
inmönstring
in|mönstr·ing
substantiv
~en ~ar inmönstra
| Singular | |
|---|---|
| en inmönstring | obestämd form |
| en inmönstrings | obestämd form genitiv |
| inmönstringen | bestämd form |
| inmönstringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inmönstringar | obestämd form |
| inmönstringars | obestämd form genitiv |
| inmönstringarna | bestämd form |
| inmönstringarnas | bestämd form genitiv |


