publicerad: 2015
inmänga
in|mänga
verb
‑mängde ‑mängt • ⟨ngt åld.⟩ blanda in: inmänga el. mänga in ngt (i ngt)
| Finita former | |
|---|---|
| inmänger | presens aktiv |
| inmängs (inmänges) | presens passiv |
| inmängde | preteritum aktiv |
| inmängdes | preteritum passiv |
| inmäng | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att inmänga | infinitiv aktiv |
| att inmängas | infinitiv passiv |
| har/hade inmängt | supinum aktiv |
| har/hade inmängts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| inmängande | |
| Perfekt particip | |
| en inmängd + substantiv | |
| ett inmängt + substantiv | |
| den/det/de inmängda + substantiv | |


