publicerad: 2015
innehavare
inne|hav·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑havarna inne 1 -havare
| Singular | |
|---|---|
| en innehavare | obestämd form |
| en innehavares | obestämd form genitiv |
| innehavaren | bestämd form |
| innehavarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| innehavare | obestämd form |
| innehavares | obestämd form genitiv |
| innehavarna | bestämd form |
| innehavarnas | bestämd form genitiv |


