publicerad: 2015
innehavarinna
inne|hav·ar·inna
[‑in`a]
substantiv
~n ‑havarinnor innehavare
| Singular | |
|---|---|
| en innehavarinna | obestämd form |
| en innehavarinnas | obestämd form genitiv |
| innehavarinnan | bestämd form |
| innehavarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| innehavarinnor | obestämd form |
| innehavarinnors | obestämd form genitiv |
| innehavarinnorna | bestämd form |
| innehavarinnornas | bestämd form genitiv |


