publicerad: 2015
inplantering
in|plant·er·ing
substantiv
~en ~ar inplantera
| Singular | |
|---|---|
| en inplantering | obestämd form |
| en inplanterings | obestämd form genitiv |
| inplanteringen | bestämd form |
| inplanteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inplanteringar | obestämd form |
| inplanteringars | obestämd form genitiv |
| inplanteringarna | bestämd form |
| inplanteringarnas | bestämd form genitiv |


