publicerad: 2015
inristning
in|rist·ning
substantiv
~en ~ar • till ristning 2
| Singular | |
|---|---|
| en inristning | obestämd form |
| en inristnings | obestämd form genitiv |
| inristningen | bestämd form |
| inristningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inristningar | obestämd form |
| inristningars | obestämd form genitiv |
| inristningarna | bestämd form |
| inristningarnas | bestämd form genitiv |


