publicerad: 2015
inrutning
in|rut·ning
substantiv
~en ~ar inruta
| Singular | |
|---|---|
| en inrutning | obestämd form |
| en inrutnings | obestämd form genitiv |
| inrutningen | bestämd form |
| inrutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inrutningar | obestämd form |
| inrutningars | obestämd form genitiv |
| inrutningarna | bestämd form |
| inrutningarnas | bestämd form genitiv |


