publicerad: 2015
inruta
in|ruta
verb
~de ~t • äv. bildl. planera noggrant: inruta el. vanl. ruta in sitt liv
| Finita former | |
|---|---|
| inrutar | presens aktiv |
| inrutas | presens passiv |
| inrutade | preteritum aktiv |
| inrutades | preteritum passiv |
| inruta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att inruta | infinitiv aktiv |
| att inrutas | infinitiv passiv |
| har/hade inrutat | supinum aktiv |
| har/hade inrutats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| inrutande | |
| Perfekt particip | |
| en inrutad + substantiv | |
| ett inrutat + substantiv | |
| den/det/de inrutade + substantiv | |


