publicerad: 2015
insnörning
in|snör·ning
substantiv
~en ~ar snöra
| Singular | |
|---|---|
| en insnörning | obestämd form |
| en insnörnings | obestämd form genitiv |
| insnörningen | bestämd form |
| insnörningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| insnörningar | obestämd form |
| insnörningars | obestämd form genitiv |
| insnörningarna | bestämd form |
| insnörningarnas | bestämd form genitiv |


