publicerad: 2015
inspirera
in·spir·era
verb
~de ~t • ge inspiration; hänföra, elda
| Finita former | |
|---|---|
| inspirerar | presens aktiv |
| inspireras | presens passiv |
| inspirerade | preteritum aktiv |
| inspirerades | preteritum passiv |
| inspirera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att inspirera | infinitiv aktiv |
| att inspireras | infinitiv passiv |
| har/hade inspirerat | supinum aktiv |
| har/hade inspirerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| inspirerande | |
| Perfekt particip | |
| en inspirerad + substantiv | |
| ett inspirerat + substantiv | |
| den/det/de inspirerade + substantiv | |


