publicerad: 2015
instrumentarium
in·stru·ment·ari·um
[‑a´ri‑ el. ‑a`ri‑]
substantiv
instrumentariet instrumentarier • samling instrument; till instrument 1,2
| Singular | |
|---|---|
| ett instrumentarium | obestämd form |
| ett instrumentariums | obestämd form genitiv |
| instrumentariet | bestämd form |
| instrumentariets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| instrumentarier | obestämd form |
| instrumentariers | obestämd form genitiv |
| instrumentarierna | bestämd form |
| instrumentariernas | bestämd form genitiv |
SAOL
