publicerad: 2015
instrumentalist
in·stru·ment·al·ist
[‑is´t]
substantiv
~en ~er • ofta i mots. till sångare; till instrument 1
| Singular | |
|---|---|
| en instrumentalist | obestämd form |
| en instrumentalists | obestämd form genitiv |
| instrumentalisten | bestämd form |
| instrumentalistens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| instrumentalister | obestämd form |
| instrumentalisters | obestämd form genitiv |
| instrumentalisterna | bestämd form |
| instrumentalisternas | bestämd form genitiv |


