publicerad: 2015
instuvning
in|stuv·ning
substantiv
~en ~ar stuva 1
| Singular | |
|---|---|
| en instuvning | obestämd form |
| en instuvnings | obestämd form genitiv |
| instuvningen | bestämd form |
| instuvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| instuvningar | obestämd form |
| instuvningars | obestämd form genitiv |
| instuvningarna | bestämd form |
| instuvningarnas | bestämd form genitiv |


