publicerad: 2015
intalning
in|tal·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till intala 2
| Singular | |
|---|---|
| en intalning | obestämd form |
| en intalnings | obestämd form genitiv |
| intalningen | bestämd form |
| intalningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| intalningar | obestämd form |
| intalningars | obestämd form genitiv |
| intalningarna | bestämd form |
| intalningarnas | bestämd form genitiv |


