publicerad: 2015
intala
in|tala
verb
~de ~t 1 försöka övertyga, övertala: han intalade dem att de hade en stor chans2 intala el. vanl. tala in ngt på band
| Finita former | |
|---|---|
| intalar | presens aktiv |
| intalas | presens passiv |
| intalade | preteritum aktiv |
| intalades | preteritum passiv |
| intala | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att intala | infinitiv aktiv |
| att intalas | infinitiv passiv |
| har/hade intalat | supinum aktiv |
| har/hade intalats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| intalande | |
| Perfekt particip | |
| en intalad + substantiv | |
| ett intalat + substantiv | |
| den/det/de intalade + substantiv | |


