publicerad: 2015
invalidisering
in·val·id·is·er·ing
substantiv
~en ~ar invalidisera
| Singular | |
|---|---|
| en invalidisering | obestämd form |
| en invalidiserings | obestämd form genitiv |
| invalidiseringen | bestämd form |
| invalidiseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| invalidiseringar | obestämd form |
| invalidiseringars | obestämd form genitiv |
| invalidiseringarna | bestämd form |
| invalidiseringarnas | bestämd form genitiv |


