publicerad: 2015
isomeri
iso·meri
[‑meri´]
substantiv
~n • till 1isomer
| Singular | |
|---|---|
| en isomeri | obestämd form |
| en isomeris | obestämd form genitiv |
| isomerin | bestämd form |
| isomerins | bestämd form genitiv |


