publicerad: 2015
jaktbrott
jakt|brott
substantiv
~et; pl. ~ jakt 1 brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett jaktbrott | obestämd form |
| ett jaktbrotts | obestämd form genitiv |
| jaktbrottet | bestämd form |
| jaktbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| jaktbrott | obestämd form |
| jaktbrotts | obestämd form genitiv |
| jaktbrotten | bestämd form |
| jaktbrottens | bestämd form genitiv |


