publicerad: 2015
jakträttighet
jakt|rätt·ig·het
substantiv
~en ~er • mest i pl. jakt 1 rättighet
| Singular | |
|---|---|
| en jakträttighet | obestämd form |
| en jakträttighets | obestämd form genitiv |
| jakträttigheten | bestämd form |
| jakträttighetens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| jakträttigheter | obestämd form |
| jakträttigheters | obestämd form genitiv |
| jakträttigheterna | bestämd form |
| jakträttigheternas | bestämd form genitiv |


