publicerad: 2015
kalkbrott
kalk|brott
substantiv
~et; pl. ~ • till brott 2 1kalk
| Singular | |
|---|---|
| ett kalkbrott | obestämd form |
| ett kalkbrotts | obestämd form genitiv |
| kalkbrottet | bestämd form |
| kalkbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kalkbrott | obestämd form |
| kalkbrotts | obestämd form genitiv |
| kalkbrotten | bestämd form |
| kalkbrottens | bestämd form genitiv |


