publicerad: 2015
kammarmusiker
kammar|mus·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ kammarmusik
| Singular | |
|---|---|
| en kammarmusiker | obestämd form |
| en kammarmusikers | obestämd form genitiv |
| kammarmusikern | bestämd form |
| kammarmusikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kammarmusiker | obestämd form |
| kammarmusikers | obestämd form genitiv |
| kammarmusikerna | bestämd form |
| kammarmusikernas | bestämd form genitiv |


