publicerad: 2015
kammarkör
kammar|kör
substantiv
~en ~er • till kammare 3 1kör
| Singular | |
|---|---|
| en kammarkör | obestämd form |
| en kammarkörs | obestämd form genitiv |
| kammarkören | bestämd form |
| kammarkörens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kammarkörer | obestämd form |
| kammarkörers | obestämd form genitiv |
| kammarkörerna | bestämd form |
| kammarkörernas | bestämd form genitiv |


