publicerad: 2015
kantra
kantra
verb
~de ~t • om båt: stjälpa, gå omkull; bringa att stjälpa; om vind: ändra riktning, slå om
| Finita former | |
|---|---|
| kantrar | presens aktiv |
| kantras | presens passiv |
| kantrade | preteritum aktiv |
| kantrades | preteritum passiv |
| kantra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kantra | infinitiv aktiv |
| att kantras | infinitiv passiv |
| har/hade kantrat | supinum aktiv |
| har/hade kantrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kantrande | |
| Perfekt particip | |
| en kantrad + substantiv | |
| ett kantrat + substantiv | |
| den/det/de kantrade + substantiv | |


