publicerad: 2015
kantresning
kant|res·ning
substantiv
~en ~ar • till resning 3 1kant
| Singular | |
|---|---|
| en kantresning | obestämd form |
| en kantresnings | obestämd form genitiv |
| kantresningen | bestämd form |
| kantresningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kantresningar | obestämd form |
| kantresningars | obestämd form genitiv |
| kantresningarna | bestämd form |
| kantresningarnas | bestämd form genitiv |


