publicerad: 2015
kantsätta
kant|sätta
verb
‑satte, ‑satt, ‑satt n. ‑satt, pres. ‑sätter 1kant sätta 1
| Finita former | |
|---|---|
| kantsätter | presens aktiv |
| kantsätts (kantsättes) | presens passiv |
| kantsatte | preteritum aktiv |
| kantsattes | preteritum passiv |
| kantsätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kantsätta | infinitiv aktiv |
| att kantsättas | infinitiv passiv |
| har/hade kantsatt | supinum aktiv |
| har/hade kantsatts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kantsättande | |
| Perfekt particip | |
| en kantsatt + substantiv | |
| ett kantsatt + substantiv | |
| den/det/de kantsatta + substantiv | |


