publicerad: 2015
kapitulation
kap·itul·at·ion
substantiv
~en ~er • till kapitulera
| Singular | |
|---|---|
| en kapitulation | obestämd form |
| en kapitulations | obestämd form genitiv |
| kapitulationen | bestämd form |
| kapitulationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kapitulationer | obestämd form |
| kapitulationers | obestämd form genitiv |
| kapitulationerna | bestämd form |
| kapitulationernas | bestämd form genitiv |


