publicerad: 2015
kapitulera
kap·itul·era
verb
~de ~t • lägga ner vapnen, ge sig; jfr kapitulation
| Finita former | |
|---|---|
| kapitulerar | presens aktiv |
| kapituleras | presens passiv |
| kapitulerade | preteritum aktiv |
| kapitulerades | preteritum passiv |
| kapitulera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kapitulera | infinitiv aktiv |
| att kapituleras | infinitiv passiv |
| har/hade kapitulerat | supinum aktiv |
| har/hade kapitulerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kapitulerande | |
| Perfekt particip | |
| en kapitulerad + substantiv | |
| ett kapitulerat + substantiv | |
| den/det/de kapitulerade + substantiv | |


