publicerad: 2015
karaktärsvittne
karakt·ärs|vittne
substantiv
~t ~n • särsk. i rättegång
Singular | |
---|---|
ett karaktärsvittne | obestämd form |
ett karaktärsvittnes | obestämd form genitiv |
karaktärsvittnet | bestämd form |
karaktärsvittnets | bestämd form genitiv |
Plural | |
karaktärsvittnen | obestämd form |
karaktärsvittnens | obestämd form genitiv |
karaktärsvittnena | bestämd form |
karaktärsvittnenas | bestämd form genitiv |