publicerad: 2015
karaktärsvittne
karakt·ärs|vittne
substantiv
~t ~n • särsk. i rättegång
| Singular | |
|---|---|
| ett karaktärsvittne | obestämd form |
| ett karaktärsvittnes | obestämd form genitiv |
| karaktärsvittnet | bestämd form |
| karaktärsvittnets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| karaktärsvittnen | obestämd form |
| karaktärsvittnens | obestämd form genitiv |
| karaktärsvittnena | bestämd form |
| karaktärsvittnenas | bestämd form genitiv |


