publicerad: 2015
karborundum
karb·or·und·um
[‑un`d‑]
substantiv
~et • kiselkarbid i användning som slipmedel
| Singular | |
|---|---|
| ett karborundum | obestämd form |
| ett karborundums | obestämd form genitiv |
| karborundumet | bestämd form |
| karborundumets | bestämd form genitiv |


