publicerad: 2015
karcinogen
1karc·ino·gen
hellre än 1carc·ino·gen
[‑je´n]
adjektiv
~t ~a • cancerframkallande
| Positiv | |
|---|---|
| en karcinogen (carcinogen) + substantiv | |
| ett karcinogent (carcinogent) + substantiv | |
| den/det/de karcinogena (carcinogena) + substantiv |
2karc·ino·gen
hellre än 2carc·ino·gen
[‑je´n]
substantiv
~en ~er • mest i pl.; cancerframkallande ämne
| Singular | |
|---|---|
| en karcinogen (en carcinogen) | obestämd form |
| en karcinogens (en carcinogens) | obestämd form genitiv |
| karcinogenen (carcinogenen) | bestämd form |
| karcinogenens (carcinogenens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| karcinogener (carcinogener) | obestämd form |
| karcinogeners (carcinogeners) | obestämd form genitiv |
| karcinogenerna (carcinogenerna) | bestämd form |
| karcinogenernas (carcinogenernas) | bestämd form genitiv |


