publicerad: 2015
kausalsammanhang
kaus·al|samm·an·hang
substantiv
~et; pl. ~ kausal sammanhang
| Singular | |
|---|---|
| ett kausalsammanhang | obestämd form |
| ett kausalsammanhangs | obestämd form genitiv |
| kausalsammanhanget | bestämd form |
| kausalsammanhangets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kausalsammanhang | obestämd form |
| kausalsammanhangs | obestämd form genitiv |
| kausalsammanhangen | bestämd form |
| kausalsammanhangens | bestämd form genitiv |


