publicerad: 2015
kikartub
kik·ar|tub
substantiv
~en ~er kikare tub
| Singular | |
|---|---|
| en kikartub | obestämd form |
| en kikartubs | obestämd form genitiv |
| kikartuben | bestämd form |
| kikartubens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kikartuber | obestämd form |
| kikartubers | obestämd form genitiv |
| kikartuberna | bestämd form |
| kikartubernas | bestämd form genitiv |


