publicerad: 2015
kinesiska
kin·es·iska
[‑e´s‑]
substantiv
~n kinesiskor 1 knappast pl.; språket i Kina2 kvinna från Kina
| Singular | |
|---|---|
| en kinesiska | obestämd form |
| en kinesiskas | obestämd form genitiv |
| kinesiskan | bestämd form |
| kinesiskans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kinesiskor | obestämd form |
| kinesiskors | obestämd form genitiv |
| kinesiskorna | bestämd form |
| kinesiskornas | bestämd form genitiv |


