publicerad: 2015
klimakterium
klim·akt·eri·um
[‑e´ri‑]
substantiv
klimakteriet • period i kvinnans liv när menstruationen upphör
| Singular | |
|---|---|
| ett klimakterium | obestämd form |
| ett klimakteriums | obestämd form genitiv |
| klimakteriet | bestämd form |
| klimakteriets | bestämd form genitiv |


