publicerad: 2015
klinkhake
klink|hake
substantiv
~n ‑hakar • till 2klinka 1 hake 1
| Singular | |
|---|---|
| en klinkhake | obestämd form |
| en klinkhakes | obestämd form genitiv |
| klinkhaken | bestämd form |
| klinkhakens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| klinkhakar | obestämd form |
| klinkhakars | obestämd form genitiv |
| klinkhakarna | bestämd form |
| klinkhakarnas | bestämd form genitiv |


