publicerad: 2015
klumpig
klump·ig
adjektiv
~t ~a • oformlig; ovig; omedvetet ohövlig
| Positiv | |
|---|---|
| en klumpig + substantiv | |
| ett klumpigt + substantiv | |
| den/det/de klumpiga + substantiv | |
| den klumpige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de klumpigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är klumpigast | |
| den/det/de klumpigaste + substantiv |


