publicerad: 2015
knarklangare
knark|lang·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑langarna • ⟨vard.⟩ knark 1 langare
| Singular | |
|---|---|
| en knarklangare | obestämd form |
| en knarklangares | obestämd form genitiv |
| knarklangaren | bestämd form |
| knarklangarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knarklangare | obestämd form |
| knarklangares | obestämd form genitiv |
| knarklangarna | bestämd form |
| knarklangarnas | bestämd form genitiv |


