publicerad: 2015
knarklangning
knark|lang·ning
substantiv
~en • ⟨vard.⟩ till langning 2 knark 1
| Singular | |
|---|---|
| en knarklangning | obestämd form |
| en knarklangnings | obestämd form genitiv |
| knarklangningen | bestämd form |
| knarklangningens | bestämd form genitiv |


