publicerad: 2015
knarkspruta
knark|spruta
substantiv
~n ‑sprutor • ⟨vard.⟩ till 2spruta 2 knark 1
Singular | |
---|---|
en knarkspruta | obestämd form |
en knarksprutas | obestämd form genitiv |
knarksprutan | bestämd form |
knarksprutans | bestämd form genitiv |
Plural | |
knarksprutor | obestämd form |
knarksprutors | obestämd form genitiv |
knarksprutorna | bestämd form |
knarksprutornas | bestämd form genitiv |