publicerad: 2015
knarkspruta
knark|spruta
substantiv
~n ‑sprutor • ⟨vard.⟩ till 2spruta 2 knark 1
| Singular | |
|---|---|
| en knarkspruta | obestämd form |
| en knarksprutas | obestämd form genitiv |
| knarksprutan | bestämd form |
| knarksprutans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knarksprutor | obestämd form |
| knarksprutors | obestämd form genitiv |
| knarksprutorna | bestämd form |
| knarksprutornas | bestämd form genitiv |


