publicerad: 2015
knarrig
knarr·ig
adjektiv
~t ~a • knarrande; vresig, butter
| Positiv | |
|---|---|
| en knarrig + substantiv | |
| ett knarrigt + substantiv | |
| den/det/de knarriga + substantiv | |
| den knarrige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de knarrigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är knarrigast | |
| den/det/de knarrigaste + substantiv |


