publicerad: 2015
knuffning
knuff·ning
substantiv
~en ~ar knuffa
| Singular | |
|---|---|
| en knuffning | obestämd form |
| en knuffnings | obestämd form genitiv |
| knuffningen | bestämd form |
| knuffningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knuffningar | obestämd form |
| knuffningars | obestämd form genitiv |
| knuffningarna | bestämd form |
| knuffningarnas | bestämd form genitiv |


