publicerad: 2015
knähund
knä|hund
substantiv
~en ~ar • liten snäll hund; bildl. okritisk hantlangare
| Singular | |
|---|---|
| en knähund | obestämd form |
| en knähunds | obestämd form genitiv |
| knähunden | bestämd form |
| knähundens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knähundar | obestämd form |
| knähundars | obestämd form genitiv |
| knähundarna | bestämd form |
| knähundarnas | bestämd form genitiv |


